22 lipca Mireille Mathieu, jedna z najbardziej znanych piosenkarek francuskich skończyła 70 lat. Przypomnijmy, skąd pochodzi artystka i jak zaczęła się jej niezwykła kariera.
Marcelle-Sophie Poirier, matka Mireille, urodziła się w Rosendale. W czasie wojny zamieszkała z babcią w niedalekiej Dunkierce. W maju 1940 roku, podczas nalotu, babcia Marcelle-Sophie uległa wypadkowi i wkrótce zmarła. 18-letnie wówczas dziewczyna podjęła próbę odnalezienia matki. W kawiarni, w której niegdyś pracowała niestety nie znalazła jej, ale właściciele zaproponowali jej pracę opiekunki ich syna. Tak Marcelle-Sophie spędziła większość II wojny światowej. W 1944 roku, kiedy naloty znowu się nasiliły, właściciele kawiarni postanowili przenieść się do rodziny w Avinionie i zaproponowali dziewczynie, aby pojechała z nimi. Marcelle początkowo pracowała w ratuszu przy rozdzielaniu kartek na chleb. Kiedy kartki zostały zniesione podjęła pracę w kawiarni swoich wojennych opiekunów. Nie dostawała normalnego wynagrodzenia. Jedyne na co mogła liczyć poza dachem nad głową i jedzeniem to 20 centymów tygodniowo kieszonkowego. Marcelle-Sophie, marząca jak każda dziewczyna o pięknym ślubie, każdy grosz odkładała na suknię ślubną. O narzeczonym pomyśli później.
Którejś niedzieli wybrała się na bal miejski. Do tańca poprosił ją Roger, syn miejscowego kamieniarza. Zaczęli rozmawiać i od tej pory stali się nierozłączni. W kwietniu 1946 roku wzięli skromny ślub, a 22 lipca urodziła się ich pierwsza córka – Mireille. Nikt wtedy jeszcze nie przypuszczał, że będzie jedną z największych światowych gwiazd.
Mireille odziedziczyła głos po swoim ojcu. Roger był rozmiłowany w operze i sam śpiewał barytonem, ale dla dziadka Mireille śpiewak to nie był zawód, który mógłby zapewnić mu godną przyszłość. Roger odziedziczył zakład kamieniarski.
Pierwsze miesiące życia Mireille upłynęły w bardzo skromnych warunkach. Ojciec na skutek ran odniesionych w czasie wojny z trudem dźwigał kamienie. Mama pracowała w lokalnej fabryce papieru i też nie zarabiała wiele. Mieszkali w małym, ciemnym, wilgotnym domku. Ich największym marzeniem było zorganizowanie pięknej wigilii Bożego Narodzenia, na którą zaprosiliby całą rodzinę. Marcelle-Sophie postanowiła, że na ten cel poświęci jedyną pamiątkę po babci – złote kolczyki z perłami. Za 500 franków, które za nie dostała zorganizowali piękne przyjęcie. To dodało wiatru w skrzydła Rogerowi. Jego zakład kamieniarski zaczął lepiej prosperować. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszystko zaczęło się układać dobrze. Marcelle-Sophie i Roger Mathieu żyli szczęśliwie. Doczekali się 14 dzieci.
A Mireille? Z dzieciństwa wyniosła wrażenie, że jej dom był skąpany w muzyce i miłości. To dawało jej siłę. Nie przeszkadzało jej to, że śpi w jednym łóżku z siostrami, że w domu nie było pralki a wodę grzało się w patelni.
Nie przeszkadzało jej również to, że nigdy nie skończyła szkoły podstawowej. Miała dysleksję, a w owych czasach takie wady były postrzegane jako przejaw braku zdolności. W wieku 14 lat podjęła pracę w lokalnej fabryce kopert aby pomóc finansowo rodzinie.
Każdy fan talentu artystki wie, jak zaczęła się jej kariera, mówiła o tym wielokrotnie. Ale 70 urodziny to dobry moment, żeby to przypomnieć. Zaczęło się od sukcesów w lokalnych konkursach piosenkarskich w rodzinnym Awinionie, ale przełom nastąpił, gdy będący pod wrażeniem jej talentu mer miasta zapisał ją na podobny turniej organizowany przez jedyny istniejący wtedy ogólnokrajowy kanał telewizyjny. Mireille wygrała. Johnny Stark zauważył ją już wcześniej, ale po tym zwycięstwie został jej menedżerem i pokazał jej, jak odnieść sukces.
We Francji często podśmiewają się z Mathieu, że była niemodna już 50 lat temu. Kontekst showbiznesowy nie pasował do jej emploi. Połowa lat 60. to eksplozja rocka i popu. A tu wychodzi grzeczna dziewczyna, staje na scenie bez żadnych gitar i śpiewa według reguł piosenki klasycznej. Wprawdzie fryzurą przypomina, owszem, beatlesa, ale to jedyne podobieństwo. I na co liczy?
A jednak. Jej sceniczna ofensywa rozpoczęła się niedługo po śmierci Edith Piaf. Francuzi jeszcze się nie otrząsnęli z bólu po utracie piosenkarki, którą traktowali jak skarb narodowy i po której została prawdziwa pustka. Pojawienie się kogoś, kto może śpiewać choć trochę podobnie jak ona, przyjęli z niekłamanym entuzjazmem. Poza tym francuska publiczność od zawsze ceniła tradycyjną piosenkę
Jedną z zasług Johnny’ego Starka było to, że nie ograniczył kariery Mireille do Francji. Nagrywanie piosenek w wielu wersjach językowych to był jego pomysł. Dzięki niemu zrobiła zawrotną karierę w Niemczech i Europie Wschodniej, zwłaszcza w Rosji. Tam też popełniła kilka błędów, których francuska publiczność jej nie zapomniała.
Po śmierci Starka, kiedy musiała sama kierować swoją międzynarodową karierą, nie zawsze rozumiała pewne niuanse i subtelności. Bez zastanowienia wystąpiła w Moskwie przed Putinem i Kadafim i to niespełna 3 miesiące po rosyjskim ataku na Gruzję. Przez 4 kolejne lata występowała na moskiewskim festiwalu muzyki wojskowej. W 2012 roku dała się wciągnąć w rozmowę o Pussy Riot, a ich występ w cerkwi nazwała „świętokradztwem”. Co prawda wzywała, jako kobieta i chrześcijanka, do okazania im „wyrozumiałości”, ale tego rosyjska telewizja już nie wyemitowała. Zanim piosenkarka się zorientowała, we francuskich mediach wybuchła burza.
Te gafy nie zatrzymały jej na długo. Nadal koncertuje i odnajduje na trasie publiczność, której bardzo odpowiadają jej „staroświeckość”, konserwatyzm i prostota, a przede wszystkim głos, styl i niewątpliwy talent.
W Polsce Mireille Mathieu wystąpi na 3 koncertach:
18 października w Hali Stulecia we Wrocławiu
20 października w Hali Torwar w Warszawie
22 października w Hali Gdynia Arena w Gdyni
Bilety dostępne są na www.eventim.pl oraz w punktach sprzedaży.
WIĘCEJ INFORMACJI:
Ewa Siedlecka
Mail: [email protected]; tel: +48 502 066 614
Anna Westfal
Mail: [email protected]; tel: +48 502 179 444
*************************************************************
Historię życia Mireille Mathieu czyta się prawie jak bajkę. To opowieść o dziewczynie z południa Francji, która dzięki talentowi, ciężkiej pracy i wytrwałości – osiągnęła pozycję jednej z najpopularniejszych i najwyżej ocenianych piosenkarek świata.
Mireille Mathieu urodziła się w Awinionie, w Prowansji, 22 lipca 1946 roku jako najstarsza z
czternaściorga dzieci Marcelle i Rogera Mathieu. Już we wczesnym dzieciństwie uwielbiała śpiewać, a jej idolkami były Edith Piaf i Maria Callas. W wieku niespełna 14 lat rozpoczęła pracę w fabryce kopert w rodzinnym mieście. Kilka lat później postanowiła spróbować swych sil w regionalnym konkursie piosenki „On chantait dans mon quartier” („Śpiewamy w naszej dzielnicy”). Wygrała za trzecim razem. Dzięki staraniom burmistrza Avinion udało się jej zakwalifikować do finału popularnego programu telewizyjnego „Tele Dimanche”.
Był 21 listopada 1965 roku.
Mireille zaśpiewała piosenkę „ Jezebel” z repertuaru Edith Piaf i glosami publiczności zdobyła pierwsze miejsce. Młodą, śpiewającą z niezwykłą siłą i ekspresją w głosie, piosenkarką zainteresował się znany impresario, Johnny Stark. Postanowił zaopiekować się Mireille i uczynić z niej wielka gwiazdę piosenki. Takie były początki kariery artystki, która z czasem stała się symbolem kultury francuskiej na całym świecie.
Już w 1966 roku po raz pierwszy wystąpiła jako gwiazda na legendarnej scenie paryskiej „Olympii”, a także odbyła podróże koncertowe m.in. do Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego. W kwietniu 1969 roku Mireille dała cztery koncerty w warszawskiej Sali Kongresowej.
Mireille Mathieu śpiewała na najbardziej prestiżowych scenach świata: w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Friedriechstadt Palast w Berlinie, Universal Amphitheatre w Los Angeles, Elysee Arena w Turku czy w Teatro Ariston w San Remo to tylko niektóre.
Była pierwszą piosenkarką z za „żelaznej kurtyny”, która wystąpiła w Chinach (1986) i jedyną artystką muzyki popularnej, która miała możliwość występowania w moskiewskim Teatrze Wielkim (1976).
Podczas swoich tourne po Europie, Azji, Ameryce Północnej i Południowej czy Australii, występowała w licznych programach telewizyjnych i koncertach galowych z najbardziej znanymi wykonawcami światowego show-businessu: Placido Domingo, Andy Williamsem, Charlesem Aznavourem, Petulą Clark, Barry Mannilowem, Deanem Martinem czy Tomem Jonesem, Joshem Grobanem.
Prezentowała swoje piosenki przed osobistościami świata polityki: Ronaldem Reaganem, Francois Miterrandem, Jacquesem Chirakiem, Leonidem Kuczmą i Wladimirem Putinem, brytyjską królową Elżbietą II, królem Maroka Hassanem II, parą królewską Tajlandii i księciem Rainierem z Monkao. Koncertowała w Meksyku podczas Mundialu w 1986 roku oraz podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Grenoble (1968) i w Seulu (1988).
Szczególnym przeżyciem dla Mireille były trzy wizyty w Watykanie i spotkania z papieżem Janem Pawłem II.
Uznając jej zasługi w popularyzowaniu kultury francuskiej, uhonorowano ją m.in. Krzyżem Zasługi I Klasy Republiki Federalnej Niemiec (1984), Orderem Kawalera Legii Honorowej (2000), Srebrnym Medalem Miasta Sankt Petersburga (2007).
W latach 1978-85 jej wizerunek miała Marianna, słynny gipsowy symbol Republiki Francuskiej.
Przez ponad 40 lat pracy Mireille Mathieu nagrała ponad 1200 piosenek w 11 językach i wydała 40 albumów. Wciąż śpiewa, koncertuje, wydaje nowe płyty, gości w programach radiowych i telewizyjnych całego świata.
